هر درونی که خیال‌اندیش شد/ چون دلیل آری خیالش بیش شد

دیروز مطلع این شعر را دکتر حمیدپور در کارگاه آموزشی گفتند که به نظرم جذاب بود. ایشان در وصف افراد "غیرذهن آگاه" و کسانی که وجه انجام دادنشان (دوواینگ) بر بودنشان (بیینگ) در تصمیم گیریها غالب است سخن می گفتند و این بیت مصداق یکی از مثالهایشان بود.

گفت هر مردی که باشد بد گمان

نشنود او راست را با صد نشان

هر درونی که خیال‌اندیش شد

چون دلیل آری خیالش بیش شد

چون سخن در وی رود علت شود

تیغ غازی دزد را آلت شود

پس جواب او سکوت است و سکون

هست با ابله سخن گفتن جنون

(مولوی)

+ نوشته شده در ۱۴۰۲/۱۱/۰۷ ساعت توسط Abbas Yazdani  |